معبدی نو

معبدی نو

درگذرگاه تاریخ
در کنار میدان ناسیون
معبدی نو
برای خدای آزادی
بنا شده.
معبدی که مادر همدم
شصت و هفتمین شمع عمر خود را
آنجا
در آشپزخانه می سوزاند.
ر67 روز می گذرد
و او
هر روز
برای متحصنین در میدان ناسیون
غذا می پزد

.
معبدی که خادم آن
یک زن آزاده ایرانی
در حال پوست کندن سیب زمینی
به من می گوید:
« برای 3500 دختر و پسرم در اشرف
برای آنکه آنها زنده بمانند،
در اینجا هستم

.»
ایمان او زیباست!
□
خدایا!
تو کجایی!؟
معبد تو کجاست؟
پرستندگان تو کیستند؟
نغمه های زیبا،
چگونه سروده می شوند،
دست های خادمین،
کدام خدا را
درکدام معبد
و چگونه
ستایش می کنند؟
پاهای آزادگان
کدام طریق را
در میدان ناسیون
می پویند؟
تا تو خدای بزرگ
تا تو روح واحد بشری
به دست بندگان کوچک
در پرتوٍ
عشقی ساده و پاک
درکالبدی مشترک
دمیده شوی،
تا تو در قامت
زیبای آزادی
ستوده شوی.
تا درهای ناپیدا
گشوده شوند،
تا در جان آدمی
پلی میان
زمین و آسمان
زده شود.
تا خدای بی نشان
در میان خادمان بی نشان تر
نشان یابد!
23 نوامبر 2008-10-23
ملیحه رهبری
*
[میدان ناسیون= در ژنو در برابر مقر سازمان ملل متحد= محلی که متحصنین(خانواده مقاومت و ایرانیان آزاده) در گرمای آفتاب تابستان یا در سرمای روزهای پاییزی در زیر باران و یا در میان وزش بادهای سرد، روزانه در آنجا حضور می یابند و با تحصن خود برحفظ حقوق ساکنان شهر اشرف بر طبق کنوانسیون های ژنو در عراق پافشاری می کنند.]




ل